Schaapskooi
In het midden van Nederland ligt een tot ruïne vervallen bakstenen schaapskooi die in de oudste kadastrale informatie van 1832 al wordt genoemd. Deze kooi heeft een traditionele rechthoekige plattegrond met driezijdige uitgebouwde kopgevels en is de laatste van dit type in deze omgeving.
Vanaf het einde van de 19e eeuw raken schaapskooien in onbruik door de toepassing van kunstmest en de ontginning van heidegronden waardoor het houden van schapen voor mest niet meer nodig is. Na nog enige tijd dienst te doen als varkensschuur verliezen de schaapskooien hun nut in de agrarische bedrijfsvoering en worden afgebroken. Van deze laatste schaapskooi, een rijksmonument die aan totale afbraak is ontkomen, resteren enkel nog delen van de bakstenen buitenmuren.
De nieuwe eigenaar besluit om het karakteristieke gebouw opnieuw op te bouwen en daardoor dit erfgoed te bewaren voor de toekomst. Aangezien gebruik de beste vorm van behoud is, wordt de nieuwe schaapskooi ingericht als recreatiewoning. Hiervoor worden de houten geveldelen opengewerkt met glas en houten lamellen. Achter de bestaande staldeuren worden grote puien geplaatst.
Met moderne houtconstructietechnieken worden de oude gebinten en de sporenkap opnieuw opgebouwd. Tussen de gebinten is ruimte gemaakt voor een slaapkamer en badkamer zonder consequenties voor de karakteristiek contouren van de schaapskooi. In het interieur bepaalt de zichtbare houtconstructie de sfeer en is de ruimtelijkheid van open schaapskooi gewaarborgd.
Het Nederlandse landschap is weer een authentiek gebouw rijker waar het nu ook voor de mens goed toeven is.
Oplevering | 2023 |
Interieur | HILBERINKBOSCH architecten |
Constructeur | Raadgevend Ingenieursbureau van Nunen |
Bouwkunding aannemer | Morren bouw |
Fotograaf | René de Wit |