Villa Torensteepolder

Wie wil bouwen in een eeuwenoude polder, op het grensvlak van land en water, moet zorgvuldig zijn. Niet detoneren, maar harmoniëren. Gelukkig zaten opdrachtgever en architect op dit vlak volledig op één lijn. Bij deze villa, gerealiseerd aan de rand van een nieuwbouwwijk met uitzicht op de dijk en over het water van de Hollandse Delta, lopen in- en exterieur vloeiend in elkaar over.

De villa bestaat uit twee hoofdvolumes – een hoofdverblijf en slaapvleugel – die zodanig met elkaar zijn verbonden, dat er een besloten voortuin gerealiseerd kon worden. Bovendien richten de woonvertrekken zich op het water en het omliggende groen. Door het gebruik van een natuurlijke kleurenpalet in het interieur en de vele doorkijkjes naar buiten worden binnen en buiten met elkaar verbonden.

De entree annex transitieruimte verbindt beide hoofdvolumes met elkaar, als een transparante overgang tussen de rust van de slaapvleugel en de drukte het hoofdverblijf waar het leven zich afspeelt. En daartussen, via de pui, vang je een glimp op van het weidse uitzicht aan de achterkant van het huis.

Het hoofdverblijf van de villa kenmerkt zicht door grote natuursteenplaten van Duitse Muschelkalk. De slaapvleugel is uitgevoerd in beton en voorzien van een sedumdak. Het ruwe uiterlijk van het beton en de natuursteen laten het gebouw te gast zijn in het landschap.

Als contrast met de ruige natuursteen en het ruwe beton is een deel van de gevels en de buitenplafonds afgewerkt met latten van ecologisch verantwoord Surinaams hardhout. De dankranden zijn afgewerkt met zinken zetstukken, de kozijnen zijn van donkerbrons geanodiseerd aluminium.

De tuin is organisch vormgegeven, met beplanting waarvan de kleuren weer terugkomen in de materialen van het huis. De bomen zijn zodanig geplaatst, dat ze niet alleen beschutting bieden tegen de overheersende zuidwestenwind, maar ook inkijk effectief blokkeren.

Simone Nagel Architect

Simone Nagel heeft bij verschillende bureaus gewerkt, van grote internationaal opererende organisaties tot middelgrote en kleine bureaus met een meer regionale klantenkring. Omdat ze een mooie opdracht kon krijgen, is ze in 2011 met een eigen bureau gestart. Met succes en met veel plezier: “Wat iedere architect waarschijnlijk hoopt, overkomt me nu regelmatig: mooie opdrachten met inspirerende opdrachtgevers. Feedback van de opdrachtgever is daarbij erg belangrijk, ik vaar er wel bij als ik een goede sparring-partner heb. Als architect help ik de opdrachtgever bij het maken van de juiste keuzes en behoed ik hem voor het maken van de verkeerde keuzes. Verbeeldingskracht, creativiteit en diepgang zijn daarbij belangrijke elementen.”