Deze geschakelde jaren 90 woning bevindt zich aan de Sloterweg, één van de meest groene straten van de stad. HOP werd gevraagd een grote uitbreiding en renovatie te ontwerpen, zodat het gezin met drie jonge kinderen hier nog vele jaren kon blijven wonen. De woning is daarom aan de zijkant en achterkant uitgebreid met 70m2 extra woonruimte waardoor de totale bruto vloeroppervlakte van het huis uitkomt op 237m2. In de dubbel hoge uitbouw aan de zijkant bevindt zich op de begane grond een verdiept zitgedeelte (een zogeheten 'zitkuil') en een kinderkamer, beide geschakeld (door middel van constructieve doorbraken) aan de ruimte in het bestaande gedeelte waar zich de eetkamer en de keuken bevindt.

De uitbreiding van het huis vouwt zich als het ware om het gebouw heen. Aan de ene kant contrasteert het door af te wijken in materiaalgebruik en vorm, maar aan de andere kant gaat het een duidelijke relatie aan met het hoofdgebouw: De nieuwe vierkante ramen in de voorgevel van het hoofdgebouw zijn doorgezet in de uitbouw en een horizontale band, in de vorm van stucwerk op het hoofdgebouw en horizontale houten latten in de uitbouw, zet zich door langs het gehele huis op een hoogte van circa 3 meter. Om het volume nog meer op te breken bevindt zich aan de voorzijde een overstek met een schuine terugliggende gevel op de begane grond, waardoor er een vloeiende beweging om het huis heen ontstaat wanneer de bewoners vanuit de voortuin naar de achtertuin lopen.

JUMP bevindt zich op het kruispunt van diverse stadsdelen in Aubervilliers, Parijs. In opdracht van Icade heeft KAAN Architecten een gebouw ontworpen dat twee groene zones verbindt, “Place Front Populaire” en “Parc Icade des Portes de Paris”. Met zijn grote basis vestigt JUMP zich als het middelpunt van de nieuwe gebiedsontwikkeling. Het gebouw integreert een hotel, kantoren, winkelruimtes en parkeergelegenheid. Het ontwerp omarmt de eclectische architectuur van de omgeving en versterkt de dynamische stedelijke omgeving, bereikbaar via Metro Lijn 12.

JUMP overbrugt de periode van vóór COVID met vandaag. Ontworpen tussen 2017 en 2020 en gebouwd tussen 2020 en 2023, anticipeert het op recente wereldwijde crises, wat resulteert in veerkracht waarbij aanpasbaarheid aan toekomstige uitdagingen wordt verzekerd. Icade wenste flexibele, onderling verbonden en goed verlichte kantoorvloeren die comfort en gebruiksgemak bieden. Hun visie omhelsde ook een hotel met 180 kamers voor een beperkt budget, strategisch gepositioneerd om de “Place Front Populaire” te verlevendigen. De opdracht benadrukte dat het gebouw gemakkelijk te exploiteren en te onderhouden moest zijn, met een uitstekende energie-efficiëntie.

Met een hoogte van 30 meter op een voetafdruk van 45 x 90 meter, integreert JUMP twee westelijk gerichte half omsloten patio’s met tuinen die de groene zones van “Place Front Populaire” en “Parc Icade des Portes de Paris” verbinden. Deze ruimtes dienen als toegangen voor kantoren en hebben terrassen voor restaurants. Vier reflecterende snedes segmenteren de oostelijke gevel in vijf volumes. De transparante publieke plint, van waaruit de tuinen en naburige gebouwen zijn te zien, biedt de visuele verbinding tussen “Rue de la Garance” en “Rue des Fillettes”. In het noorden rijst het hotelvolume en in het zuiden rijst het kantoorvolume op uit het park, wat een contrast vormt tussen dichte stedelijkheid en weelderig groen. Loggia’s op de bovenste drie vloeren breken de rigiditeit van de gevel. Winkels, lobby's, recepties, restaurants, cafés en terrassen verbinden het gebouw met de openbare ruimte op levendige begane grond- en dak niveaus.

De bouwprincipes van KAAN Architecten voor JUMP zijn gebaseerd op drie belangrijke parameters: het ontwerp van flexibele ruimtes, het minimaliseren van bouwmaterialen en het zorgen voor een robuuste structuur. De gevels en kernen van het gebouw zijn dragend ontworpen zonder extra hulpmiddelen waardoor open en kolomvrije binnenruimtes ontstaan. Aan de oostzijde maken dunne voorgespannen holle platen het mogelijk om de benodigde 13 meter te overspannen. Aan de westzijde bevatten drie naar voren uitstekende volumes, elk 19 meter breed, centrale circulatiekernen en werkruimtes of hotelkamers aan de gevel.

Voor het kantoorgedeelte biedt het gevelraster flexibiliteit voor de vloerindeling, met een massief geveldeel van 43 cm elke 1,35 meter. Prefab betonnen "T"-elementen vormen structuur en gevel van het gebouw, zonder cosmetische toevoegingen. De 43 cm secties zijn horizontaal uitgelijnd, waardoor het gevelsysteem zichtbaar wordt en een uniform raster over het gehele kamvormige volume ontstaat. Grote verticale ramen definiëren de gevels van de bouwdelen. De gevel van het hotel wordt gekenmerkt door panoramische gevelopeningen die de ruimtelijke beleving binnen versterken. Vanaf “Place Front Populaire” vertonen 90 gevelopeningen de levens van de reizigers.

De geanodiseerde aluminium kozijnen variëren in kleur: brons voor het hotel, de directe omgeving weerspiegelend, en zilver voor de kantoren, wat een ton-sur-ton aluminium/beton esthetiek tot stand brengt. Aan de straatzijde liggen de kozijnen verdiept en verborgen, wat het karakter van het beton versterkt. Aan de patiozijde liggen de kozijnen vlak in de gevel, wat het uitgesneden effect van de patio’s versterkt en lucht en licht weerspiegelt in het glas en de forse aluminium kozijnen.

De opdrachtgever stelde vanaf het begin ambitieuze en duidelijke doelen. Men wilde een voorbeeld project tot stand brengen met een lage CO2-uitstoot, hoge energie-efficiëntie en innovatieve oplossingen.

De keuze voor koolstofarme materialen en de integratie van hergebruikte componenten door KAAN Architecten verminderden de CO2-voetafdruk met bijna 30% ten opzichte van de Koolstof 1-drempel van het E+C- label. De totale broeikasgasemissies bedragen 1124 kgCO2eq/m², waarvan 842 kgCO2eq/m² is toe te schrijven aan bouwproducten en energieverbruik.

Het energieverbruik werd nauwgezet bekeken, wat blijkt uit de zeer lage permeabiliteit van 0,43 m³/(h.m²). Het ritme en de dikte van het betonnen gevelraster, samen met het ontwerp en de positionering van de kozijnen, dragen bij aan de thermische balans en de lichtbalans van het gebouw. Geothermie maakt het geheel nog efficiënter, met een lage CO2-uitstoot vergeleken met elektrische of gasopties. Het gebouw heeft certificeringen zoals HQE Bâtiment Durable Excellent, BREEAM New Construction Excellent, E+C- niveau E2C1 en Label BBCA Performance, waardoor de stedelijke context wordt verrijkt met een toekomstbestendige, duurzame architectonische oplossing. Deze certificeringen bevestigen het succes van het project in het kader van het aanpakken van huidige milieuproblemen en het bereiken van hoge prestaties op alle belangrijke thema's.

JUMP is niet zomaar een gebouw; het is een vooruitstrevende, duurzame architectonische oplossing, ontworpen om verbinding te brengen en de stedelijke omgeving te verrijken. Het veelzijdige ontwerp en de aandacht voor duurzaamheid maken het een bijzonder voorbeeld van hoe een gebouw innovatief en functioneel kan zijn en tegelijkertijd aan zowel huidige als toekomstige behoeften kan voldoen. Met JUMP toont KAAN Architecten hoe een gebouw kan bijdragen aan de omgeving en tegelijkertijd op huidige en toekomstige milieuproblemen kan reageren, wat het tot een uitstekend voorbeeld maakt van duurzame stedelijke integratie en aanpassing.

De Pastoor van Ars kerk is in 1957 gebouwd. Het was een gesloten rond volume van metselwerk met een zuiver cirkelvormige kerkzaal en hier boven op een betonnen koepel als dak. De afgelopen tien jaren stond de kerk leeg en bleken nieuwe bestemmingen niet haalbaar.

Vanuit deze realiteit heeft de architect een speciaal plan ontwikkeld waarin de ronde kerk constructie een tweede leven heeft gekregen. De koepel en de muren zijn weggehaald waardoor er aan autonome cirkelvormige betonnen colonnade overblijft. Binnen deze ruimtelijke constructie zijn 10 woningen gebouwd. Op de plaats van de oude pastorie zijn 5 woningen gekomen. En achter in de diepe tuin is een vrijstaande villa gerealiseerd.

Het open groene karakter van de locatie is door de betonnen coulisse constructie van de colonnade en de witte losgeplaatste bouwvolumen geplaatst tussen de bomen, gearticuleerd. De bebouwing heeft een aardse plint van metselwerk en witte puntige daken die de cirkelconstructie doorbreken en in de zon schitteren.

In het project De Pastorale is duurzaamheid op drie niveaus gerealiseerd:

1. Door de transformatie van het bestaande gebouw heeft de cirkelvormige constructie een tweede leven gekregen. Hiermee blijft een herinnering aan de kerk aan deze plek verbonden.
Er is een lichtgewicht staalframe constructie toegepast, zodat de bestaande fundering optimaal benut kon worden.

2. Duurzaamheid betekent ook dat er een praktisch energie neutraal project is gerealiseerd. De gevels hebben een hoge isolatiewaarden gekregen (triple glas) en de gemeenschappelijke cirkelvormige colonnade is uitgerust met zonnepanelen. Daarnaast zorgt ook een warmtepomp systeem met bodemwisselaars voor duurzame energie.

3. De aanpasbaarheid van de woningen betekent ook een duurzaam gebruik. Er is een autonoom casco neergezet dat in de toekomst aangepast kan worden. De elektrische installatie is stekkerklaar in een leidingplint (Cable Stud) aangebracht waardoor flexibiliteit en onderhoud gewaarborgd zijn.

Naast alle functionaliteit gaat het ook om de waarde en betekenis van deze bijzondere locatie.

De singel met de vele bomen maken dat dit project een uitstraling van een ‘pastorale’ heeft gekregen, een idyllische plek aan het water. Maar ook een pastorale in de betekenis van een lied zonder woorden als metafoor voor het sluiten van de kerk. De functie van de kerk is verdwenen, maar het lied en daarmee het geheugen van de plek, blijft hangen. Door de bestaande sombere gevel weg te halen is het gebouw als een oester geopend en wordt de binnenin verstopte parel van de constructie zichtbaar. Het laten staan van deze voorheen verborgen colonnade draagt bij aan de persoonlijke en sterke identiteit van dit project en dat in een tijd waarin de woningbouw alleen maar anoniemer is geworden door een instrumentele en proces gestuurde benadering van het woningbouwvraagstuk.

Dat dit project na 8 jaar toch gerealiseerd is, komt alleen door de inzet en samenwerking van een eensgezinds team personen (opdrachtgever, architect en kerkbestuur) die zich niet lieten leiden door de onmogelijkheid van deze opgave, maar gericht waren op het realiseren van kwaliteit.